Van slangen tot krokodillen – Steel Blue helpt veiligheid waarborgen van held in het wild
- Als natuurbeschermer moet Michelle Jones regelmatig omgaan met enkele van de gevaarlijkste dieren die in Australië voorkomen
- Tot haar avonturen behoren het grootbrengen van wees geworden kangoeroejongen, het taggen van krokodillen same met de Irwins en het runnen van een dierenreservaat
- Michelle draagt Steel Blue-werkschoenen voor comfort gedurende zeer lange dagen … en voor veiligheid tijdens reddingsacties!
Michelle Jones was anderhalf jaar oud toen haar ouders haar aantroffen met een dugite in haar kinderbox. Een van de giftigste slangen in Australië, en zelfs wereldwijd.
“Helaas moesten ze de slang doodmaken om mij te redden”, zegt Michelle.
Wat haar ouders toen nog niet konden weten, was dat Michelle haar leven niet alleen zou gaan wijden aan het vangen en helpen van giftige slangen, maar ook zou gaan meewerken aan het redden en beschermen van wilde dieren in Australië, variërend van krokodillen tot mierenegels. Ze is nu wildbeschermer en wildverzorger in haar eigen 80 hectare grote dierenreservaat in de buurt van de stad Geraldton, in de afgelegen Mid West-regio in WestAustralië.
Al vroeg dol op dieren
Haar familie vermoedde al snel dat ze een voorliefde had voor inheemse dieren.
“Tijdens mijn jeugd kwam ik met praktisch elk soort dier thuis”, zegt ze. “Mijn moeder kwam uit Schotland en was bepaald niet dol op reptielen, maar ze steunde mij bij alles wat ik deed, zolang ik die beesten maar niet mee naar binnen nam.”
Al gauw wisten de mensen in de voorsteden van Perth, de stad waar Michelle woonde, dat ze gewonde dieren mee naar huis nam om ze te verzorgen. Haar eerste wees geworden kangoeroejong genaamd Skimpy bracht ze groot toen ze 14 was. Op haar BMX-fiets nam ze Skimpy veilig opgeborgen mee in een aangepaste ‘Star Wars’-rugzak.
“Nu run ik een 24-uurs reddingsdienst en mag ik als erkend wildverzorger allerlei dieren verzorgen, van krokodillen tot kangoeroes. Krokodillen zijn trouwens mijn lievelingsdieren.”
Krokodillen redden en tijd doorbrengen met de Irwins
Michelle is overigens goed bevriend met de Australische krokodillenkenners bij uitstek, familie Irwin, eigenaar van de dierentuin Australia Zoo in de buurt van Brisbane. Bijna tien jaar geleden ging ze met hen voor het eerst mee op een reis om onderzoek te doen naar krokodillen.
“Elk jaar in augustus ga ik terug om samen met Terry, Bindi, Robert en het krokodillenteam van Australia Zoo twee weken lang krokodillen te vangen”, zegt Michelle. “Voor mij is dat een soort vakantie. Eventjes weg van hier. Overdag vangen en taggen we krokodillen, net als Steve Irwin vroeger deed. ’s Avonds zitten we rond het kampvuur en gaan we slangen zoeken en krokodillenogen spotten.”
Al 15 jaar runnen Michelle en haar vrouw het Greenough Wildlife and Bird Park. Hierin leven nog steeds twee krokodillen die door Michelle worden gevoerd. Bovendien verzorgt ze nog elke zaterdag krokodillenshows voor toeristen.
Gewone dagen en ongebruikelijke reddingen
Een gewone dag ziet er volgens Michelle als volgt uit: heel vroeg opstaan om de jonge wezen te voeren (in de zomer van 2024 heeft ze er 13 met de fles gevoerd) en om gewonde hagedissen, slangen en vogels te verzorgen. Pas tegen een uur of 11.30am heeft ze tijd voor haar eigen ontbijt. Daarna begint het schoonmaken, een korte pauze, en dan dieren naar de dierenarts brengen of op pad gaan om dieren in nood te redden, waarna het voeren en de klusjes weer beginnen. Vaak zit haar dag er om 1 uur ’s nachts op. Soms slaapt Michelle op de vloer in de kliniek om af en toe een blik te kunnen werpen op een bijzonder kwetsbaar dier.
“Ik heb in de loop der jaren een aantal bijzondere dieren gered”, aldus Michelle. “Een paar jaar geleden hebben we een verdwaalde pinguïn uit Antarctica opgevangen. In mijn wildste dromen had ik niet gedacht dat ik ooit een pinguïn uit het subantarctisch gebied zou redden. Ik heb ook een pelikaan gered in Mount Magnet, een stadje zo’n 340 km landinwaarts van hier.”
View this post on Instagram
Waarom Michelle dol is op Steel Blue-werkschoenen
Michelle zag Steel Blue-schoenen voor het eerst toen een familielid voor het bedrijf ging werken.
“Mijn nicht kwam op bezoek en gaf me een paar roze werkschoenen, waarvan een deel van de prijs naar een borstkankerorganisatie gaat”, zegt ze. “Ik droeg ze en kon het niet geloven. ’s Morgens trek ik ze aan en draag ze dan totdat ik om 1 uur ’s nachts thuiskom. Ik duik ermee op dieren, zelfs op krokodillen. Ze zijn ontzettend comfortabel. Als ik een giftige slang moet vangen en hem beet heb bij zijn staart, wat negen van de tien keer het geval is, dan weet ik dat ik goed beschermd ben als hij in mijn voet probeert te bijten. Het is een paar keer voorgekomen dat ik wegliep en het gif langs mijn schoen liep, maar mijn voet was oké.”
(Het spreekt voor zich dat je dit niet zelf moet uitproberen!)
“Als ik door de bush achter een kangoeroe aan ren, heb ik niet meer het gevoel dat ik mijn voeten amper van de grond krijg. In het verleden droeg ik wel eens schoenen die me het gevoel gaven alsof ik aan elk been een blok beton van een kilo had hangen.
“Ik kijk er elke dag weer naar uit om deze schoenen aan te trekken.”
Ga naar je plaatselijke Steel Blue-dealer en ontdek zelf de ‘mark of true skill’ waarmee onze werkschoenen zich onderscheiden, of shop online.
